اصلاح شیمیایی لیزوزیم از طریق واکنش میلارد با دکستران و بررسی خواص ضدمیکروبی آنزیم اصلاح شده

مقدمه: لیزوزیم یک آنزیم طبیعی است که دارای اثر ضدمیکروبی علیه باکتری های گرم مثبت است، اما بر باکتری های گرم منفی بی تاثیر است، همین عامل استفاده صنعتی آن را محدود کرده است. هدف از این تحقیق اتصال دکستران به لیزوزیم به منظور بهبود خواص ضد میکروبی آنزیم است. مواد و روش ها: گلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران با نسبت وزنی 1:5، در دمای◦c 60 به مدت یک هفته و در رطوبت نسبی 79% انجام شد. برای بررسی اتصال لیزوزیم به دکستران، الکتروفورز به روش sds-page انجام گرفت و از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون با سفادکس g-100 برای خالص سازی لیزوزیم کنژوگه شده استفاده گردید. در نهایت، فعالیت آنزیمی، گروههای آمینی آزاد و فعالیت ضدمیکروبی آنزیم اصلاح شده بررسی گردید. یافته ها: نتایج حاصل از sds-page الکتروفورز، اتصال لیزوزیم به دکستران را تایید کرد و اندازه گیری گروه های آمینی آزاد نشان داد که 7/3 مول دکستران به یک مول لیزوزیم متصل شده است، در حالی که فعالیت آنزیم کنژوگه در اثر گلیکوزیله شدن به میزان 63/37 % کاهش یافت. نتایج حاصل از بررسی اثر ضد میکروبی نشان داد که گلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران، آنزیم را علیه باکتری گرم منفی e. coli موثر کرد و با افزایش غلظت لیزوزیم کنژوگه شده اثر ضد میکروبی آن نیز افزایش یافت. اثر ضد باکتریایی کنژوگه لیزوزیم-دکستران در برابر باکتری گرم مثبت staph. aureus تفاوت معنی داری را در مقایسه با آنزیم اصلاح نشده نشان نداد. نتیجه گیری: بنا بر نتایج به دست آمده در این تحقیق، کنژوگه کردن لیزوزیم به دکستران مصرف بالقوه آنزیم را در فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان یک عامل ضد باکتریایی مناسب افزایش می دهد.